CRÍTICA DE LA POESÍA
He aquí la lluvia idéntica y su airada maleza
La sal, el mar deshecho…
Se borra lo anterior, se escribe luego:
Este convexo mar, sus migratorias
y arraigadas costumbres,
ya sirvió alguna vez para hacer mil poemas.
(La perra infecta, la sarnosa poesía
risible variedad de la neurosis,
precio que algunos pagan
por no saber vivir.
La dulce, eterna, luminosa poesía.)
Quizá no es tiempo ahora.
Nuestra época
nos dejó hablando solos.
Fotografías de Josef Koudelka (1938 -, Checoslovaquia/Francia)
Tłum. Ada Trzeciakowska
Krytyka poezji
Oto jednostajny deszcz i jego gniewne gąszcze
Sól, morze rozmącone…
Skreślamy powyższe i piszemy:
To wypukłe morze, jego tułacze
i głęboko zakorzenione zwyczaje,
posłużyło już do stworzenia tysiący wierszy.
(Zakażona suka, parszywa poezja
śmieszna odmiana nerwicy,
cena, którą płacą niektórzy
za to, że nie potrafią żyć.
Słodka, wieczna, świetlista poezja).
Może to nieodpowiednia pora.
Nasza epoka
zostawiła nas mówiących do siebie.
(Fuente: Ada Lírica)
No hay comentarios:
Publicar un comentario