recuerdo de tus manos
Cuando me acuerdo de
la caricia de tus manos
no soy más una joven
que serena cepilla el cabello
coloca los barreños
en la estante de pino
Desamparada siento
cómo las llamas de tus dedos
encienden mi cuello, mis brazos
Me paro
en pleno día
en la blanca calle
y tapo la boca con la mano
No puedo pues
gritar
Versión de Ada Trzeciakowska
Ada Lírica
/
WSPOMNIENIE TWOICH RĄK
Kiedy wspomnę
pieszczotę twoich rąk
nie jestem już dziewczyną
która spokojnie czesze włosy
ustawia gliniane garnki
na sosnowej półce
Bezradna czuję
jak płomienie twoich palców
zapalają szyję, ramiona
Staję tak czasem
w środku dnia
na białej ulicy
i zakrywam ręką usta
Nie mogę przecież
krzyczeć
(Fuente: La comparecencia infinita)
No hay comentarios:
Publicar un comentario