Trad. Ada Trzeciakowska
Vršacka elegia
Caminamos por la avenida del parque
menguamos con cada palabra
paso hoja
mientras morimos hablamos serenos
sobre el pasado sobre la poesía
hay poetas que se quitan la vida
otros escriben (hast)a la muerte
yo me quito la poesía
para ver con más claridad
¿Cuándo llegará la hora de la Nueva Poesía?
intentaré responderte a ti a mí
Cuando el último poeta
sea el primer poeta
y el primero el último
cuando un mal poema
sea un poema bueno
y un buen poema
un poema malo
entonces llegará la hora
de la nueva poesía
estás sonriendo, hermano
te aburre mi retórica
vacía cáustica
vamos a comer
me gusta la sopa de alubias
Una mujer que ya no es mujer
se nos cruza sonríe
a sí misma con sus labios incoloros…
ha oído de mi profecía
los últimos vocablos
Fotograma de Perfect days de Wim Wenders
Vršacka elegia
Idziemy aleją parku
ubywa nas z każdym słowem
krokiem liściem
umierając rozmawiamy pogodnie
o przeszłości o poezji
są poeci którzy odbierają sobie życie
inni piszą do śmierci
ja odbieram sobie poezję
żeby widzieć jaśniej
Kiedy wybije godzina Nowej Poezji?
spróbuję odpowiedzieć Tobie sobie
Kiedy ostatni poeta
będzie pierwszym poetą
a pierwszy ostatnim
kiedy zły wiersz
będzie dobrym wierszem
a dobry wiersz
złym wierszem
wtedy wybije godzina
nowej poezji
uśmiechasz się bracie
nudzi Cię moja pusta
kostyczna retoryka
chodźmy na obiad
lubię fasolową zupę
Kobieta która nie jest już kobietą
mija nas uśmiecha się
bezkrwistymi wargami do siebie …
usłyszała z mojej przepowiedni
ostatnie słowa
(Fuente: Ada Lírica)
No hay comentarios:
Publicar un comentario