Trad. Ada Trzeciakowska
La mujer de negro
La mujer de negro llora en la orilla
y ahora de ella
como de un clavo doblado
cuelga la imagen del mar.
En el muro inclinado de la tarde
se dibujan grietas de gaviotas.
Los patos se desmoronan como yeso
con un chapoteo inerte.
Inesperadamente, desde arriba
se asoma el fondo.
Sólo el cliché sobre el viento que gime
no desilusiona.
Fotografía de Anna Niemiec, fotograma de La jetée de Chris Marker
Kobieta w czerni
Kobieta w czerni płacze na brzegu
i teraz na niej
jak na zgiętym gwoździu
wisi obraz morza.
W pochylonej ścianie wieczoru
rysują się mewie pęknięcia.
Kaczki osypują się jak tynk
z bezwładnym pluskiem.
Niespodziewanie z góry
pokazuje się dno.
Tylko banał o zawodzącym wietrze
nie zawodzi.
(Fuente: Ada Lírica)
No hay comentarios:
Publicar un comentario