Tadeusz Różewicz (Polonia, 1921 - 2014)

 

 

Al que se han cargado

 

Cargado
con una tabla
en el basurero Pier Paolo
intenta levantarse de entre los muertos
se arrastra
encerrados entre las manos lleva
sangrientos genitales humanos
como un polluelo
en el nido
delante del trono del Señor
y esta tierra azul
extremadamente bella
esta herida en el universo
este forúnculo en el seno
de la vía láctea
escupe sangre y esperma
fuiste tú Pier Paolo
quien dijo
“Un hombre desde lejos ve a un hombre
matar a otro hombre.
Es testigo de su actuación,
se distancia de ella…”
un hombre
vio desde lejos
a otro hombre
matarte a ti
La Terra vista dalla Luna
il porcile
un mocoso imberbe
giovane di primo pelo
aprendiz de panadero con ardientes ojos
de Fornarina
apretó las nalgas
el recto del paraíso
demasiado joven para la soga
para la pena de muerte un amorino
consumidor de la mierda del mundo
uno de los héroes
de Saló o los 120 días de Sodoma
Creado a la imagen
y semejanza de Dios
Pier Paolo espera
el día del juicio final 

 

Trad. Ada Trzeciakowska 

Zakatrupiony

 

Zakatrupiony
deską
na śmietniku Pier Paolo
próbuje z martwych wstać
czołga się
w stulonych dłoniach niesie
ludzkie krwawe
przyrodzenie jak pisklę
w gnieździe
przed tron Pana
i ziemia ta niebieska
nieziemsko piękna
we wszechświecie rana
karbunkuł w łonie
drogi mlecznej
pluje krwią i spermą
to ty Pier Paolo
powiedziałeś
“Człowiek widzi z daleka człowieka,
który zabija innego człowieka.
Jest świadkiem działania,
dystansuje się odeń…”
jakiś człowiek
widział z daleka
innego człowieka
który zabijał ciebie
La Terra vista dalla Luna
il porcile
ledwie opierzony
żółtodziób
giovane di primo pelo
piekarczyk z palącymi oczami
Fornariny
zwarł pośladki
odbytnicę raju
niedorosły jeszcze do powroza
do wyroku śmierci amorino
spożywający gówno świata
jeden z bohaterów
Salo czyli 120 dni Sodomy
Stworzony na obraz
i podobieństwo Boga
Pier Paolo czeka
na sąd ostateczny 

 

 

(Fuente: Ada lírica)