martes, 5 de enero de 2021

Rafał Wojaczek (Polonia, 1945 - 1971)

 

 




Oración de un hombre del montón

 

Que me dejen en paz de una vez y pueda descansar
De los mítines revoluciones y bombas atómicas
Que no me hablen del futuro radiante
Que la luna artificial no me quebrante la cabeza

Que no me asusten con la perspectiva de los nuevos
Horizontes marcados por los nuevos resplandores
De los soles que penetran en el ojo igual de feroces
Que los carteles amenazantes no exhorten

Al servicio urgente para que crezca en potencia la Patria
Que no me digan que me perfeccione
Para asumir tareas de las que sé poco
Que no me enseñen Al Partido

No me afilien y que en ninguna columna
Tenga que caminar Como mucho en la procesión
Al altar de la taberna Que no me peguen
Con subidas de precios de la carne ni aduanas

Que pasen de mi desarrollo mental
Que no me lleven a los aniversarios y
No metan en mi pobre cabeza palabras
grandilocuentes de las que nunca saco nada

Que me permitan poseer algo Que a ti
Que al menos durante un Segundo de éxtasis
Con la Muerte que se asomará por tu espalda
Que no me prohíban olvidar de la vida


Trad. Ada Trzeciakowska
 
 


Modlitwa szarego człowieka

 

Żeby mi wreszcie dano spokój i wytchnienie
Od wieców rewolucyj i bomb atomowych
Żeby mi nie mówiono o jasnej przyszłości
Żeby mi sztuczny księżyc nie zawracał głowy

Żeby mnie nie straszono perspektywą nowych
Horyzontów znaczonych nowymi łunami
Słońc wschodzących do oczu tak samo drapieżnie
Żeby afisze groźne nie nawoływały

Do pilnej służby gwoli Potędze Ojczyzny
Żeby mi nie kazano siebie doskonalić
Dla sprostania zadaniom o których mało wiem
Żeby nie nauczano Do szeregów Partii

Żeby nie wciągano i żebym w kolumnie
Jakiejkolwiek nie kroczył Najwyżej w procesji
Do ołtarza szynkwasu Żeby mnie nie bito
Podwyżkami cen mięsa albo opłat celnych

Żeby nie dbano o mój rozwój umysłowy
Żeby nie prowadzono na rocznice i
Do mojej biednej głowy sterty wielkich słów
Nie wsypywano po to bym z nich nie miał nic

Żeby mi pozwolono coś mieć Żeby Ciebie
Żeby chociaż na chwilę Sekundę zachwytu
Śmiercią co zza Twoich pleców będzie wyglądała
Żeby nie zabraniano zapomnieć o życiu

 

 

(Fuente: Ada lírica)

 

No hay comentarios:

Publicar un comentario