lunes, 15 de noviembre de 2021

Tomasz Pułka (Polonia, 1988-2012)

 



Billete (calando)

 

– ¿En qué estás pensando?
que mi sueño tiene la forma de fibra óptica de ahí que
sea tanto una estación de tren como un guante un lazo
o una manzana fragmento de naturaleza muerta con tu
mirada porque no estás en el exterior sino dentro de mí
– ¿Estoy ahí?
eres como un hambre sagrada ligada a la muerte
como la necesidad de dar vueltas a la definición de la luz
y como un puñado de simples palabras volcadas sobre el vidrio
cuando la composición de los labios les impone un cambio.
– ¿Y eso es bueno?
Sin ofender, convendría crear la impresión del vacío
tan austero en contenido que incluso la premonición del fin
haría temer por la relatividad de las ideas que despiertan
tu espalda desnuda y el susurro desnudo sobre la piel.
– Pues, a dormir ya, cariño.

 

  Trad. Ada Trzeciakowska 

 

Bilet (calando)

– O czym myślisz?
że mój sen jest kształtem światłowodu więc jest
i dworcem rękawiczką kokardką lub jabłkiem
fragmentem martwej natury z twoim spojrzeniem
bo nie ma cię na zewnątrz więc tylko we mnie
– Jestem tam?
jesteś jak sakralny głód spokrewniony ze śmiercią
jak konieczność krążenia wokół definicji światła
i jak garść prostych słów podprowadzona na szkle
pod konieczność zmian dla kompozycji warg
– To dobrze?
bez obrazy ale dobrze byłoby stworzyć wrażenie
pustki tak oszczędnej w treści że nawet przeczucie
końca napawałoby lękiem o względność wyobrażeń
jaki dają twoje nagie plecy i nagi szept na skórze
– Więc śpijmy już kochanie.


(Fuente: Ada Lírica)

 

No hay comentarios:

Publicar un comentario